Bugünlerde Defne

Son 1 aydır özellikle, çok hızlı bir gelişme ve öğrenme içinde küçük hanım ve aynı hızda da şımarmaya ve huysuzluklara başladı.
İstediği olmayınca birden sinirlenip hüngür hüngür ağlamalar, hem de iki gözü iki çeşme, denk getirirse bize getiremezse kendine hafif hafif vurmalar, elindekini fırlatmalar...
Çok tepki verip pekiştirmek istemiyorum, dikkatini dağıtmaya çalışıyorum ama büyüdükçe bu dikkat dağıtma işi zorlaşıyor ve daha da zorlaşacak sanırım, onu anladım.
Herşey olumsuz değil tabi, konuşma çalışmaları da son hız devam ediyor, zor kolay ayırmadan her söylenen kelimeyi tekrar ediyor, sonra da kendi kendine kullanıyor.
toka (taakaa), bitti, evet, otur, kalk, ver, hüp, attı, tak (gak), aç, cici, nerde
düştü, iç, kapak (babak), muz, elma, benim, bebek (bedek), bıcı, yok (gok)
Bunlar son bir buçuk ayda öğrendikleri, yaşına kadar 3-4 kelime ancak söylüyordu, geç konuşacak sanırken sanırım bizi utandıracak...
Biz birşey ararken o da bizimle birlikte nerde diyerek aramaya başlıyor, ayrıca söylenen herşeyi artık anlıyor ve işine gelirse yapıyor. Dün önlüğünü al anneanneye götür sana taksın dediğimde, önlüğü alıp özenle iki ucundan tutup anneanneye götürdü ve gak diye bildirdi küçük hanım:))
Bir de tokalara takmış durumda, gördüğü an toka diye bağırarak istiyor, tak diye emrediyor, takıyoruz, çıkarmamızı istiyor, çıkarıyoruz tekrar taktırıyor, bu böyle içimiz bayılana kadar sürüyor:)) Ama çok şeker oluyor cidden...

Bu aralar ayrıca oturmaya tek kelimeyle saplantılı, bulduğu her yere oturtulmak istiyor, sandalye, koltuk vs. Ve artık koltuklara tek başına çıkabiliyor...
Bu minik tabureye arkasını dönüp kendini son ana kadar kollayarak oturmayı da geçen hafta öğrendi.