Oradan Buradan

Yeni eğitim öğretim yılı herkese hayırlı uğurlu olsun. Dedik demesine ama daha ilk günden uğursuzluk başladı sanki. Yeni okul, yeni öğrenciler, yeni iş arkadaşları ve tüm bunlara alışma devresi yetmezmiş gibi okul tam bir kaos içinde. Sistemdeki hatadan mütevellit program bir türlü yapılamıyor, tam yapıldı derken açılan yeni bir sınıfla alt üst oluyor vs vs. Program olmayınca dersler başlayamıyor, yoklama alınamıyor, dolayısıyla okulda öğrenci falan kalmıyor 2 gündür. Bizler de öğleden sonraya kadar okulda takılıp eve geliyoruz.

Benim programla işim yok tabi ama okul böyle bir karmaşada olunca ben de hiçbir şey yapamadım. Bir odacağızım var ama sadece o kadar. Masa, sandalye, 1 dolap. Al sana rehberlik servisi. Okul biraz düzene girsin müdürün başına ekşirim, bilgisayar, internet bağlantısı, ek kitaplık isterim diye.

Evdeki eşyalarımı da okula taşıyamadım, 3 koli var çünkü ve araba yok. Nerde? Serviste. Neden? Çünkü bayramın son günü, eve varmamıza 10 dk kalmışken, 19 yaşında bir hanım kızımız bize arkadan itinayla bir güzel geçirdi. Tampon falan sizlere ömür. Neyse ki kimseye birşey olmadı, Defne zaten koltuğunda bağlıydı, pek farketmedi bile. Yalnız hanım kızımız pek korktu, eli ayağı titredi, ağlayıp durdu, biz de birşey demedik, zaten olan oldu ne denir ki?
Hemen babası, amcası falan geldiler, kaza raporu tutuldu. En kötüsü bu işler yüzünden eve erken gelecekken 9'a doğru eve girebildik, şimdi de şehre uzak bu yerde yaya kaldık.
Neyse, sağlık olsun ne yapalım...

Defne'ye annem bakmaya başladı o yüzden içim rahat, Defne de halinden memnun. Bu aralar odasından çıkmak istemiyor, bütün oyuncağı, ıvır zıvırı, kitapları, puzzleları falan odada. Aslında 3 katlı raf almıştık ama yanlışlıkla dar olanı aldığımız için kurmadık, değiştireceğiz, yine de herşeyi ulaşabileceği şekilde yerlere ve masasına sıraladım. İstediği anda istediğini alıp oynayabilmekten çok memnun sanırım, sürekli odasında takılıyor. Oyuncak sepeti kullanmak bu açıdan doğru bulunmuyor olsa gerek. İçinde ne olduğunu göremediği için çocuk oyuncaklarıyla oynayamıyor tabi. Ondan sonra da anneler söyleniyor, o kadar oyuncağı var oynamıyor diye.

Konuyu dağıttım biraz, neyse, son günlerde halimiz böyle...

9 yorum:

  1. Füsuncum çokgeçmiş olsun...Kıyamam Defne ne kadar korktu demekki tuh yaaa, ama boşver valla cana geleceğine mala gelsin, sıkma canını.

    YanıtlaSil
  2. Geçmiş olsun, oyuncak konusunda haklısın, bende 2 raflı bir dolap içine yaptım daha düzenli ve anlaşılır oldu.

    YanıtlaSil
  3. Canım,çok geçmiş olsun..defne anlamamış allahtan sevindim.bende yiğitin oyuncaklarını odasında rafta ya da yerde tutuyorum istediği zaman gidip oynuyor..Bu arada hala senden masa resmi bekliyorum:))

    YanıtlaSil
  4. Füsun çok çok geçmiş olsun, neyse ki Defnecik anlamamış ve korkmamış.. Ya ben de Mertin odasına masa istiyorum, nasıl birşey almıştın sen?

    YanıtlaSil
  5. Çok geçmiş olsun canım Defneye,size birşey olmamış ya çok şükür özdenciğimin dediği gibi cana gelmesinde .herşey yoluna girer inş.

    YanıtlaSil
  6. özdencim sağol canım, biz de öyle dedik artık, bayram trafiği neler oluyor allah korusun

    güneşcim çok sağol

    filizcim unuttum masayı haklısın, hemen ekliyorum

    yeşim çok sağol, masayı ikeadan aldık, çok sevdi defne, şimdi ekliyorum resmi

    eminecim teşekkürler canım, canımız sağolsun önce doğru

    YanıtlaSil
  7. geçmiş olsun füsüm..
    amaen çok geçmiş olsun internetsiz okul için.
    sen bağlatırsın yakında oraya net. dünyayla bağlantı kurmadan olmaz :)

    YanıtlaSil
  8. hayırlı olsun yeni okul.
    geçmiş olsun.neyse ki ucuz atlatmışsınız.
    oyuncaklar konusundahaklısın.ellerinin altındaolmasını seviyorlar ama gelgör ki dagıtıyorlar.

    YanıtlaSil
  9. sorma bir ona bir öbürüne derken oda oyuncak içinde kalıyor, rafı da alsaydık biraz daha derli toplu olur belki

    YanıtlaSil

Düşüncelerinizi görmeyi seviyorum.

Related Posts with Thumbnails