Minik Adam Deniz

Nilocuğuuum, canım ne güzel çerçeveler hazırlamışsın öyle Defne için. Bir an emin olamadım, hazır mı, kendi mi yaptı, annesine mi yaptırdı diye düşünmedim değil:)
Hani beceremem demiştin ya, zaten yapamam diyenden korkmak lazım bun anladım ben. Çook teşekkür ederim canım benim, hediyen için, yazdıkların için, en önemlisi varlığın için.

Blog dostlarımdan bazılarını önceden farklı platformlardan tanıyorum, bazılarını ise sadece bu blog sayesinde tanıdım. Nilo da onlardan biri. Blog işine ilk bulaştığımda çok şaşırtmıştı beni blog dostlukları. Nasıl olur, nasıl tanışılır, ne paylaşılır çok da anlayamamıştım. Ziyaret ettiğim blog sahiplerinin kimi blogunda cevap yazdı, iade-i ziyarete geldi, kimi hiç sallamadı. Sonra sonra benim arkadaşım bana yeter düşüncesiyle tanımadığım bloglara yorum yazmaktan vazgeçtim.
Tam o dönemde karşılaştım bu sıcacık, neşe dolu kadınla. Yorum yazmadan edemedim hatta pişman oldum sonra. Yazmasaydım dedim. Ne yazarsam içten, samimi yazarım ben. Karşı taraf sallamayınca da üzülürüm ister istemez. Geri gelmese de kendi sayfasında kısa da olsa bir cevap beklerim (beklerdim). Yanlış belki bilmiyorum, zaten artık vazgeçtim, çok da umurumda değil açıkçası.
Ama bu cıvıltılı insan bırakmadı beni, ben de onu tabi.
Şimdi diyorum, iyi ki yazmışım o yorumu, iyi ki tanımışım seni. Teşekkür ederim dostluğun için...