Ben mi gıcığım?

Bugünlerde ufak tefek (kimine göre tabi) şeyler pek gözüme batıyor.
Kaldırım ne işe yarar mesela? Bunu benim 2 yaşındaki kızım bile biliyor artık. Yoldan arabalar gider, insanlar kaldırımdan diye cevap veriyor sorunca. Ama sokaktaki vatandaş bunu bilmiyor maalesef. Şehir dışında oturuyoruz biz ve burası esasen köy olduğu için otoban benzeri yolları değil, bildiğimiz dar, tek şeritli yolları kullanıyoruz. Yerleşim yerlerinde kaldırım var tabi ama ne hikmetse kaldırımdan değil arabalar için bile daracık olan o yoldan yürümeyi tercih ediyor insanlar, hem de arabalarla aynı istikamette. Arkadan gelen arabayı görmüyor haliyle. Çarpsan yayaya çarptı olacaksın, çok kızıyorum çok. Elinden tuttuğu küçük çocuğuyla bunu yapanlara, arabaların vızır vızır geçtiği yolların kenarında çocuklarının ellerini bırakan anne-babalara, araba koltuğunu geçtim çocukla beraber ön koltuğa oturan annelere ve gördüğümde dehşete kapıldığım ön koltukta, kucağında çocukla sigara içen anne bozuntusuna acayip bozuluyorum...

Bir de üstüne üstlük iş yerinde kullandığım bilgisayar inat etti fotoğraf yüklemiyor. Nedir derdin senin anlamadım ki? Sen de bana mı bozuksun yoksa?

Her neyse, ben bu gece burada yedek parçalarımı toplamakla meşgul olacağım.
Nazım Hikmet, Genco Erkal, Kerem gibi, iyi olacak iyi...