Bu bloga bayram gelmedi...

Kapı kapı gezip şeker topladığım, alınan yeni ayakkabılarımı dışarıda giyemediğim için evde giyip dolaştığım, son gece yeni giysime bakıp üzerimde hayal ettiğim zamanlarda kaldı sanırım bayram heyecanları. Çocukken güzeldi bayramlar, diğer birçok şey gibi.

Uzun zamandır o anlam kayboldu benim için, manasız, tatilden ibaret günler gibi geliyor bayramlar. O sebepledir ki bu blogda hiç bayram kutlaması olmadı, bu bayram hele olmasının imkanı yok. O küçük kızın son resmi hala gözümün önündeyken hele mümkün değil.

Bu bayram, sadece kızıma hiç giymediği, o yüzden benim için hala yeni elbiseyi giydirip resmini çekeceğim. Belki biraz gezeceğim, kitap okuyacağım, kızıma güleceğim belki, o pembeli kız hep aklımın bir köşesinde olacak ama.

Yarın Nehir'e veda ediliyor, pembeler içinde, pespembe bir törenle.

Güle güle melek kız...