Nurturia - Sapanca 2

İlki için TIKTIK

İşte bu sessiz sakin göl eşlik etti o gün çılgın çocuk kahkahalarına, deli ağlamalarına, durmaksızın koşturmalarına, uykulara, yemelere, yememelere...

Annelerin bitmez sohbetlerine, hem çocukların peşinde koşturup hem iki lafın belini kırma çabalarına...

Çok keyifli, eğlenceli, bol sohbetli, kahkahalı bir gün geçirdik, fiziken tanımadığımız ama aslında çok iyi tanıdığımız, yokluğunda merak ettiğimiz ve hatta özlediğimiz anne ve çocuklarıyla.
Ne güzel çocuklarsınız siz ve ne güzel anneler. Eleştirmeyen, yargılamayan, dinleyen, hep ve sadece yardımcı olmaya çalışan. Sizinle olmak çok güzeldi, tadı damakta kalan  kamyonlu pasta gibiydi:)

Sıkılırım ben kalabalıktan aslında, yorulurum. Ama  bu kadar bildiğin, belki yakın çevrenden bile fazla şey paylaştığın bir toplulukta sıkılmak mümkün mü? Biri bitmeden bir sonraki buluşmayı hayal edersin işte öyle.

Bütün çocuklara bayıldım ama biri var ki o bambaşkaydı. Blog alemine ilk daldığımda tanışmıştım annesinin bloguyla. Çok sade, bildiğin cool bir blogdu. O zaman bu küçük adam bir isimdi sadece benim için. Annesinin bilgilerini paylaştığı postlarda arada ismini gördüğüm bir imge. Nurturia ile somutlaştı Ilgaz, buluşmada ise adeta 2. çocuğum oldu. Bacaklarıma yapışması, kolumdan sürükleyip oyun oynamak istemesi, uzaklardan koşup gelip üstüme atlaması ve hatta ayakkabısını bile bana bağlatması çok ama çok keyifliydi. Ben onu zaten çok seviyordum, şimdiyse çok özel oldu benim için.

Elif çok uzaklardan geldi, bir de üstüne rahatsızlandı orada, Burcu şartları zorladı, ısrarlarımı kırmadı, Özge hastalıkla uğraşmalarına rağmen kalktı geldi. Herkes orada olmak istiyordu çünkü haklı olarak. İyi ki geldiniz kızlar, ne iyi ettiniz ne iyi.

Gelemeyenlerin kalbi oradaydı, biliyorduk, bizim de onlarla.

Çok sevdiğim bloggerlar da vardı bu sefer. Sibel, Burcu_ırmak, ilk blog arkadaşım Özden, buluşmadan sonra daha da sevdiğim Bedaredem, Toprakana, Begüm'ün annesi Güneş. Sizleri de iyi ki tanımışım, iyi ki görüşmüşüz, hala mutluyum ben.

Son olarak da Çınar'ın 2. doğumgününü kutladık hepberaber. Pastayı yalaması hala gözümün önünde. O sırada Defne ve Ilgaz'ın ona bakışları, nasıl içleri gidiyordu yalamak için:) Başak'ın sürprizleri çok şekerdi, çok sevindirdi çocukları ve de bizleri. Bu toplulukla doğumgünü kutlamak büyük şanstı gerçekten, çok özeldi. Herşey özeldi.

Gittiğin bir yerden iyi ki gitmişi diyerek dönmenin hazzı ise bambaşka.

Teşekkürler hepinize...

Not: Fotoğraflar çekilen tüm fotoğraflar arasından seçilmiştir. Karma çekimdir. Çeken ve paylaşanlara teşekkürler.