Emin ellerdesin eski dostum...

Çok güzel günler geçirdik seninle. Küçüktün, hafiftin, nereye olsa sığar, heryere gelirdin benimle. Ama bir süredir olmuyordu işte seninle olamıyordu. İstediğim daha fazlasıydı, yaptıkların beni mutlu etmiyordu artık. Ben de seni emin ellere teslim ederek kendimi ne zamandır istediğim dslr nin kollarına attım. Özleyeceğim ama seni... Hem yeni sahibin ne kadar tatlı baksana:)

Üstteki de yeni oyuncağımla çektiğim ilk biliçli kare oldu. Bilinçli dediğime bakmayın siz daha çok ama çok çalışmam lazım. Ama olsun çok mutluyum ben, gece gündüz çalışırım.

Cuma akşamı İstanbul'a kaçtık biz. Defne ne zamandır anneannesinin arkasından ben de geleceğim, minibüse bineceğim diye sayıklıyordu zaten. Cuma onları Defne'nin haftalardır hayalini kurduğu minibüse bindirip anneanne evine yolladık. İşten eve geldiğimizde kapıda bizi görünce yaşadığı hayalkırıklığı çok komikti doğrusu. "Sizin gelmenize gerek yoktu, biz minibüsle gidecektik" diye hüngür hüngür ağladı. İki minibüse binmek zorunda kalmasınlar diye merkeze kadar arabayla götürmeye ikna etmek çok ama çok zor oldu.
Onlar minibüse, biz trene. Üstteki fotoğraf da dönüş yolunda trende çekildi.

Fiziken çok soğuk, ruhen sımsıcak 2 gün geçirdim İstanbul'da. Burcu pek güzel anlatmış zaten. İstanbul'a gittim, çok sevdiğim, görmek istediğim birsürü arkadaşımı gördüm, uzun uzun sohbetler ettim, çok çok güldüm, üşüdüm, ısındım, makineme kavuştum. Bu beni bir süre idare eder. 2010 pek iç açıcı bir yıl değildin ama güzel bitiyorsun. Hadi bakalım...