Ne zormuş büyümek


Sevgililerinden ayrılmak isteyip geçerli bir sebep bulamayan yeni yetmelerin bahanesi dönüp duruyor kafamda. Eski tadın yok be blog. Yazma isteğim var hem de çok var ama enerjim yok sanki. Okumayı da hala çok seviyorum ama üşenir oldum gibi. Yorum yazmak istesem de bloggera takılıyorum, var bir sorun çözemiyorum. İzleme zımbırtısı zaten kayıp, birkaç kişi artıyor arada kumanda panelinde görüyorum ama ana sayfada koca bir boşluk, her blogda.
Yine de tüm olumsuzluklara rağmen yazmak istiyorum ben, gittiği yere kadar.

Geziyoruz, eğleniyoruz vs ama bu arada Defne'nin huyu suyu pek değişti sanki. Özelikle geçen hafta bambaşka bir çocuk vardı sanki yanımızda. Herşeyi problem etmesi, ne söylersek inatla ve hırsla tam tersini yapması, biraz kızsak, espri yapmışız gibi bizimle dalga geçercesine gülmesi, sokakta, orada burada delirmiş gibi davranması, tuhaf sesler çıkararak bağırması, yerlere yatıvermesi de büyüme alameti mi acaba? Ne zormuş büyümek gerçekten, hem ona hem bize...


Arkadaşlarıyla birlikte olmayı hem istiyor hem ufacık bir hareketlerine bozulup içlenip yanımıza geliyor, artık oynamak istemediğini söylüyor. Çok sevdiği, komşumuz Azra'yı bile defalarca evden kovdu ağlayarak. Bir süre görüşmesinler dedik biz de. Ve işin üzücü yanı hiç umurunda da değil, sormuyor bile. Parkta bile oynamıyor çocuklarla. Bir kere kayıp yanıma geliyor, öyle dipdibe oturuyoruz. Bazen çok neşeli, bazen böyle. Anlayamıyorum, üzülüyorum. Bu da hepsi gibi geçici bir dönemdir umarım diyorum.

Yaz gelip güneş ve aydınlık tüm ayrıntıları cascavlak ortaya çıkarınca evde gördüğüm her fazlalık daha da gözüme batmaya başlıyor benim. Balkondaki üstü çer çöp dolmuş, rengi atmış küçük raf, Defnoşun dolabının üstündeki oyuncak, kitap, dergi karmaşası, ayakkabılık, salon, mutfak, perde hepsi üstüme üstüme geliyor. Attıkça, araladıkça rahatlıyorum. Balkondaki rafı annem istedi, üstündeki herşeyi atıp ona verdim. Çöp kutusunu çöpe attım. Bomboş oldu balkonum, bayıldım. Defne'nin odasına bir çekmece seti kurduk. Giysileri ayırdık, dolapları düzenledik. Rahatladık. Şimdi tek isteğim son derece rahatsız olan koltuklardan kurtulmak ama ona daha çoook var maalesef.
O zaman kadar mutfağa gönlüme göre bir masa, bomboş balkonuma da birkaç minder bulabilseydim...

11 yorum:

  1. çocukların hızına yetişmek çokzor gerçekten, hepsinde oluyor zaman zaman bu sıkıntılar geçicidir üzülme,bizlerde olmuyormu sanki...

    YanıtlaSil
  2. Füsun yazdıklarınla sanki beni anlatmışsın, herşeyiyle aynı durumdayım, evdeki fazlalık mevzuları beni de rahatsız ediyor, attıkça rahatlıyorum, bu da bizim geçiçi bir dönemimiz sanırım :))

    YanıtlaSil
  3. cok alakasiz olacak ama yazmadan gecemedim. bence bu ara mevsim degisiminden herkesin huyu suyu degisti. Bizim cocugumuz yok o yuzden cocuklardaki etkiyi bilemiyorum ama ofis ahalisi, arkadaslar, ben yani hemen hemen etrafimdaki herkes biraz huy degistiriyor gibi geliyor bana. Belki defne de hava degisiminden etkilenmistir. havalarin dengesi gelince onun da keyfi yerine gelir :)

    eski halini bilmiyorum buralarin ama ben defneyi de keceleri de sizi de izlemekten ve okumaktan buyuk keyif aliyorum
    sevgiler

    YanıtlaSil
  4. ben de bahar diyorum buhavalar atma, temizleme, değiştirme, yenilenme isteğini körüklüyor... defnoşun hali ise dönemseldir eminim :))) bu sıralar biz de aynı atakları yaşıyoruz..

    YanıtlaSil
  5. Aynı sorunu bizde yaşıyoruz oğlumun huyu suyu herşeyi değişti sanki bazen bir anda çok agrasif oluyor bazende çok sevecen bazen çok uysal bazen çok yaramaz,çoğu zamanda söz bile dinlemiyor.Umarım havalardandır yoksa benimde huyum suyum değişmeye başlıycak
    :)

    YanıtlaSil
  6. Tüm blogcular da bu durum var aynen bende de oldugu gibi yaz geldi millet bloglara ugramıyor. Bir kaç kişide yazın sikayetinden başlayıp blog yazısı yazıyo :) havalardan dolayı sanırım pc başında oturamıyoruz otursakta blogları okuyup cıkıyoruz yorum yapma gücü bile bulamıyoruz bazen. Benim kızım da defneyle yaşıt yani biz bile bu sıkıntıları yaşarken onlarda farklı şekilde gösteriyorlar bence sıkıntılarını onları da anlamak lazım bence :)

    YanıtlaSil
  7. Füs'üm şu Defne'nin değişen huyundan suyundan bahettiğin ikinci paragraf var ya, ben işte büyük harflerle adımı yazar, imzamı atarım altına. Bu kadar mı olur:)))
    Ve bu arada son paragraf için de olur olur:)

    YanıtlaSil
  8. Sevgili Füsun, merak etme hepimizin durumu ayı.sanırım kızın 4 yaş civarı.tam sosyalleşme hallerinde, hem kedini tanıyor, hemde çevreye kendini tanıtma çabası içinde..bu böyle de gidecek..

    YanıtlaSil
  9. benzyen durm biz de de var.Sanırım büyüdüğünü göstermk istiyorlar.

    YanıtlaSil
  10. çok teşekkürler yorumlarınız için. yalnız olmadığımı bilmek rahatlattı gerçekten. umarım bu dönem de kolay ve çabuk geçer

    YanıtlaSil
  11. :D Defne ama odan çok güzel !

    YanıtlaSil

Düşüncelerinizi görmeyi seviyorum.

Related Posts with Thumbnails