Dur Defne!
Yapma dedim Defne!
Bırak onu diyorum sana!
Sürme pis ellerini duvarlara!
Ellerini yıka!
Hadi!!!
Çabuk ama!!
Bazen kendimi gerçekten çok itici buluyorum!!
Ve Defne'yi de çok zor...
Biz böyle davrandıkça mı huysuzlaşıyor, yoksa onun yaptıkları üst üste geliyor da biz mi tahammül edememeye başlıyoruz bilemiyorum ama bu ara sıklıkla böyleyiz:(
Yeni yıl havasına da böyle girdik işte...
.jpg)
ebeveyin olmak kolay değil, yapma etme, dur, koşma, sürekli uyarı yapıyoruz birde hayır kelimesini çok kullanıyoruz, belki iticiyiz ama eğiticiyizde bence biz böyle devam edelim, yarınları için :)
YanıtlaSilmerhaba;bende aynı dertden muzdaribim.Sürekli dur ,yapma, duvarları karalama,onları yere atma gibi cümleler kurmaktan bıktım.Bu uyarıların zaten işe yaramadığını da biliyorum.Benim kızım defneden 6 ay kadar küçük.Görüyorumki bu yapma etmelerin düzelmesi için 6 ay dan daha çok zamana ihtiyacımız var:)
YanıtlaSilYapmalar, etmelerin yaşla pek alakası yok, her dönemde mutlaka bir şeyler çıkıyor.
YanıtlaSilMümkün olduğu kadar az söylemeli. Olumsuz ifadeler kullanmak çocukların kendine olan güveni konusunda soru işaretleri yaratır. Bunları ben %100 yapmıyorum merak etmeyin. Mükemmel anne yoktur herhalde. Ben sadece uzmanlardan okuduğum ve duyduklarımı paylaştım. Uygulamaya çalışsam da her zaman mümkün değil:)Ama dışarıdan kendimizi dinlesek gerçekten çok "iğkk" bir durum söz konusu. Üstün Dökmen der ki, "çocuklara çok fazla uyaran göndermeyin!" Gerekli-gereksiz müdahaleler çocukları çok sıktığından zaten 'dinlememe durumu' hakim olurmuş.
Doğru söze ne denir ki:))
fotolar şahane, nasıl güzellikler bunlar :)
YanıtlaSilAynen, maalesef aynen:(
YanıtlaSilbizim bu dediklerimizi zaten duymuyorlar :) o kadar alışıyorlar ki ;)
YanıtlaSilfotoğraflara bayıldım, herşey süper görünüyor :)
YanıtlaSilsevgiler