10 gün!



10 gün olmuş. İlk kez mi oluyor acaba bu kadar uzun bir ara. Ya kafam doluydu ya elim gitmedi klavyeye günlerdir. Herkes gibi bir süredir gündemimiz hep Gamzeydi. Hala da aklım onda, iyileşene kadar da öyle olacak ama ilk şoku atlattıktan sonra, üzüntü yerini ümide bıraktıktan sonra biraz daha normalleştim sanki. Kafama dolan saçma sapan düşüncelerden, olumsuzluklardan kurtuldum bu arada.

Uzun zamandır elime kitap almadığımı fark etmesine ediyordum da bir türlü durumu değiştiremiyordum 3-4 aydır, En sonunda böyle gitmez deyip harekete geçtim. Evde sırada bekleyenler biraz daha beklesinler diye düşünüp yeni kitaplar aldım kendime. Ama sanki bu, okumaya dönüş için çok da iyi bir seçim olmadı. Kalın kitapları hemen bitmedikleri, keyfi uzun tuttukları için sevsem de, sayfalar sayfalar boyu aynı şeyleri okuyunca cidden sıkıldım. Ama tuhaf bir şekilde keyif almaya da devam ediyorum. Sanırım yazım yeteneği böyle bir şey. Konu sıkıcı olsa da sunum güzel olunca elinden bırakmak istemiyor insan. Ama Kemal beni cidden daralttı, hadi biraz aksiyon al artık demekten geri duramıyorum.

Bir de film gördük bu arada. Çok beklentiyle gidip az tatminle ayrıldım. Klişeleri bu kadar mı seviyoruz, neden seviyoruz anlamıyorum. Bir de çok daha görkemli sahneler ve vurucu bir son ayrıca etkileyici bir başlangıç falan bekliyordum. Bulamadım. Ama yazınca fark ettim, çok şey bekliyormuşum yahu:)

Defne’yi de yeni bir oyuna götürdüm haftasonu arkadaşlarıyla. Nedense sinemaya babasıyla, tiyatroya benimle gideceğini düşünüyor ve hep bunu bu şekilde istiyor. Ben de memnunum tabi halimden. Oldum olası sevemedim animasyon filmlerini. (Animeler hariç tabi)
Bir de gittiğimiz her oyunda salonu  tıklım tıklım görünce o kadar seviniyorum ki. Evet burada seçenek az belki ondan bilemiyorum ama şehrimin insanı seviyor tiyatroyu.

Bu da böyle bir özet gibi oldu. Günler öylece geçiyor işte. Hergün doğumgününü soruyor Defne. Şimdiden heyecanla beklemeye başladık bile…



Pijamalar az önce geldi. Okuldan gelince çok sevinecek:)

9 yorum:

  1. ben de sevindim tiyatronun bu kadar dolu olmasına ne değerli bir şey yapıyorlar dedim oyunu izlerken pijamalar çok tatlıymış bayıldım Sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. yazın bir hayata dönüş gibi geldi bana benim icin... hemen yeni bir kitaba başlamalı, sinema olamasa da yeni bir film izlemeli ve bir oyuna gidilmeli minik pisimle
    eda

    YanıtlaSil
  3. biraz da kış baydı hepimizi biraz da gamze tuz biber oldu birkaç yerde benzer duygular ve yazamama durumları okudum, bu da geçecek ne güzel bir özet olmuş hem dolu dolu hem huzur dolu :)

    YanıtlaSil
  4. Bende de 3-4 ay önce başlanmış, devamı bi türlü okunamayan bi kitap var hala.Yaz mevsimi yaklaşıyor ve benim o kitabı bir an önce bitirmem lazım.Dönüş iyi olmuş, uzatmamak lazım :)

    YanıtlaSil
  5. ben de günler sonra,ilk defa dün yazdım...buralardan kopamıyoruz ama ,dediğin gibi elimiz de gitmiyor...gamze ile ilgili ne güzel demişsin...ilk şoku atlatıp,ümitle beklemek...ben güzel haberler alacağımızı ümit ediyorum...
    şimdi doğum günü sırası defne'de sanırım...bakalım ortya ne güzellikler çıkaracaksın :))

    YanıtlaSil
  6. Kitabı uçağa binerken almıştım,ilk zamanlarda heyecanla okurken.Birden konu kısırlaşınca(!)gerçekten çok sıkılmıştım. Ama inat edip bitirdim,kapak resmini görünce direkt o günlerim aklıma geldi,daraldım :P

    YanıtlaSil
  7. o pijamalarla iyice şirine olmuştur sarı cimcime.

    YanıtlaSil
  8. merhaba , blogunuzu yeni tanıdım.kimin blogunu gezerken buldum bilmiyorum,neyse.takibe başladım bu gün,bundan sonra görüşmek dileğiyle sevgyle kalın

    YanıtlaSil

Düşüncelerinizi görmeyi seviyorum.

Related Posts with Thumbnails