Sonunda evimizi topladık ve anneme gitmek için yola koyulduk.
Bizi bekleyen yaklaşık 8 saatlik bir yolculuk vardı ve Defne 10 aylık olduğundan beri uzun yola çıkmamıştık.
O zamanlar daha yürümüyordu ve bu kadar hareketli değildi, işimiz daha kolaydı yani.
Araba koltuğunu seviyor aslında ama saatler boyu oturmak konusunda nasıl bir tecrube bizi bekliyor, yaşayarak görcektik.
İlk yarım saat sorunsuz geçti, sonrasında ufak mızırdanmalar başladı, uykusu gelmişti, koltuğunu ufak ufak sallamamla uykuya daldı ve 2 buçuk saate yakın uyudu.
Mola vereceğimiz ve ufak tefek alışveriş yapacağımız Karabük'e yaklaşırken uyandı. Araba durana kadar koltuğunda kaldı yine.
Molada 1 buçuk saate yakın oyalandık, arkadaşlarımızla görüştük ve tekrar yola koyulduk.
Defne bundan sonra hiç uyumadı.
1 adet muz ve 1 paket çubuk kraker oyalamamda bana yardımcı oldu.
Bir süre de yanımızdaki balonla idare ettik. Oyuncaklarıyla çok ilgilenmedi maalesef.
2 saat sonra tekrar mola vermek zorunda kaldık. Moladan sonra yolumuza devam ettik, son 20 dk artık ne Defne'de sabır ne de bende oyalayacak güç kalmıştı, mecburen aldım kucağıma. Ama yine de genel olarak sorunsuz bir yolculuk geçirdik, umarım babaanneye giderken de sorun yaşamayız.
Bu arada güneşi engellemek için aldığımız file güneşlikler hiç bir işe yaramadı, hem güneşi engellemiyorlar hem de defne camda durmalarına izin vermiyor. Güneş sorununa başka çözümler üretmek lazım...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Füsun kendinize birkaç yol oyunu uydurmanı tavsiye ederim. Biz oğlumla yolda geçen arabaların, hayvanların, nesnelerin adını söyler taklit yaparız. Bizim klasik repliklerimiz:"anneee mööö","anneeee gol gol", "babaaaa vinnnççç" gibi biz de her seferinde şaşırır "aaaa evet oğlum vinçççç" deriz:) Yol böyle böyle geçer:))
YanıtlaSilİyi tatiller dilerim...
evet canım haklısın bizim de bir kaç oyuna ihtiyacımız var
YanıtlaSildenemek için bu yaz önümüzde çok yolculuk var maalesef:(