Uzuuuun Bir Gün

Bugün çok mu uzundu, yoksa yalnız bana mı öyle hissettirdi?

Saatlerin alınmasından mütevellit 1 saat erken başladık güne. (Bu arada saatler niye ileri geri alınıp duruyor, anlamıyorum. Bana göre çok anlamsız. Tamam ileri alınması iyiydi, geç hava kararıyordu. Böyle kalsaydı ya, zaten kış geliyor hava erken kararmaya başladı, doğanın hızı tatmin etmemiş olacak ki insanoğlu da 1 saat hızlandırıverdi, olayı. Yakında saat 4te 5te karanlık olur, yakarız ışıkları. Eee hani enerji tasarrufuydu, ben anlamadım walla...)

Neyse, saatlerin geri alınmasıyla eski saate göre 8, yenisine göre saat 7'de ayaktaydı Defne. Ne güzel bir ara 9 buçukta kalkıyordu, mazi oldu o günler. Bugün de erken kalkma sırası bendeydi, sabahın körü kalktık Defneyle. Altını değiştirip mutfağa gidene kadar yumutak, yumutak diye sayıkladı, arka arkaya. Zaten bu aralar herşeyi peşpeşe tekrarlamaya başladı. Vey vey vey, bakı bakı bak bak gibi.

Kahvaltı ettik, parka gittik, geceki çiğ yüzünden bütün kaydıraklar ıslaktı, tekrar eve dönüp bez aldık. Bütün parkı sildik, pakladık. Kaydık, sallandık, eve geldik. Kocayla kahvaltı yaptık, Defne'yi yıkadık, arkasından ben girdim, Defne uyudu ve saat hala 12'ydi.

Az uyudu bizimki. Kalkınca birşeyler yedik ve İzmit'te kurulan Ulus pazarına gidelim dedik. Bir seferde gidebilme ihtimalimiz var mı? Yok tabii, ama bu sefer kaybolmadık, pazarın eskiden kurulduğu yere normal İzmit pazarı kuruluyormuş, oraya gitmişiz, asıl pazar başka yerdeymiş. Halihazırda gittiğimiz yeri beğenmeyince diğerine gitmek için yola çıktık. Bir sürü ıvır zıvır almışız, en çok da çorap. 20 küsür çift. Evde saydım, yuhh yani. Ama Defne'ninkiler küçülmüştü, benim de azalmıştı. Eskiden çok alırdım rengarenk, yıllarca eskitemedim onları. Şimdi şimdi ihtiyaç duymaya başladım, ince çorap, pantolon çorabı falan derken abartmışım biraz. Bir de Defne'ye, benim çocukluğumda giydiğim, beyaz ponponlu çoraplardan aldım. Çok şekerler, çocukluğuma götürdüler beni:))

Pazarda bir de ahşap oyuncakçı buldum, çok mutluyum. Ne zamandır almak istediğim oyuncakların kitapların hepsi vardı adamda. Şimdilik çok arayıp sadece nette görebildiğim ve almadığım iri ahşap boncuların ipe dizildiği oyuncağı aldım, ekleyeceğim buraya.

Dün de Sekaparktaydık. İlk kez gittik, İzmit'teki eski Seka Fabrikasının yerine yapılmış, oldukça büyük bir alan. Bir taraf deniz, bir taraf çayır çimen çocuk parkları, çay bahçeleri. Güzeldi ama çok yapaydı be. Çimenler yemyeşil, üstlerine yelken gibi gölgelikler gerdirilmiş post modern, şehrin içine yeşil alan kazandırma çabalarının bir ürünü, yine de teşekkür ediyoruz tabi, alışveriş merkezi de yapılabilirdi, yapay da olsa yeşil alan yapmışlar, sağolsunlar.