İyileşip kelebek olalım, çiçek olalım...

Bir türlü iyileşemedi kuzucuğum, geceleri köhür köhür öksürdükçe benim içim çekildi. Annemi daha iyi anlıyorum şimdi, ben öksürdükçe o dertlenirdi. Bugün babası doktora götürdü yine. Bronşitmiş, başlangıç. Nasıl oldu, neden olur hiç bilmiyorum. Ne yaptık çok mu üşüttük, sanmıyorum. Terlemez de pek. Olacağı mı varmış? Dermansız hastalık olmasın, ilaçlarını içip iyileşecek eninde sonunda. Üzülmek anlamsız ama engel olabilen varsa beri gelsin:(

3,5 aylıkken çok çok kötü öksürdüğünde ilk ve son antibiyotiğini içmişti, bu iki oldu, olsun...

Aylar önce almıştık bu lambayı, İkea'dan. Tam benlik, süslerim ben bunu demiştim ve fakat üşendim. Aslında tavana astık ya zor geldi sanırım. Böyle birşey yaptım, fena olmadı sanki. Mandalları çok severek almıştım İkea'nın ordaki Geloyna'dan aynı dönemde. Onlar da işe yaradı. Yine çoook gidesim var oralara, İstanbul'a. Arkadaşlarımı, hiç görmeyip sevdiklerimi göresim var...

Bizim evin önü, yine:) Defne ve Doogo'su (Diego).

Denizciğimin hediyesi. Defne çok ama çok seviyor Diego'yu. Hiçbir oyuncağını bu kadar sevmemişti. Biraz da ben teşvik ettim belki ama yine de sevmeyebilirdi. Uyurken onu da istiyor çoğu zaman şimdi.

Demet, Deniz sizi de çok özledik, mutlusunuzdur inşallah.