Ayaz-Defne

Bu yakışıklı denizci annesi ve babasıyla bizdeydi pazar günü. Burcu da yazmış, en son geçen yaz görüşmüştük, Ayaz o zaman uslu uslu annesinin karnındaydı. Şimdi tepinip duruyor, ortalığı ayağa kaldırıyor, zaman ne hızlı...

Küçücük bebeyle, sıcak demeyip tren demeyip çok eşyamız var, çocuk durmaz diye hem kendini hem bizi strese sokmayıp koşa koşa, heyecanla gelen canım arkadaşıma çok teşekkürler.

Ne iyi ettiniz, ne iyi geldi bana da.

Burcu teyzesinin hediyesi kuzulu çantasıyla Defne.
Vallahi olsa ben takacağım, o kadar sevdim.

Bebek çok yaramaz hep ağlıyor diyen Defne çareyi Ada'yı uyutmakta buldu:)
Başlarda doğru söylemesine rağmen gitmelerine yakın sürekli Ada dedi Ayaz'a bizim kız. Trenle gelmelerine bayıldı özellikle. Bize küçük bebek geldi, annesiyle babasıyla beraber. Onlar trene bindi, ben de bineceğim diye anlattı durdu.

Bir ara sesi kesilince baktık ki define avına çıkmış bücür. "Küçücük bişey arıyoyuum ben" diye diye bütün çantayı döktü aşağıya ama aradığını bulamadı maalesef. Zaten önemli olan birşey bulmak değil, dökmenin zevkini tatmak değil mi?

Bundan sonra İstanbul bekle bizi.