Hülya beni sobelemiş, sobeleri pek yazamasam da bunu yazmadan geçemedim. Hem kendime hem size itiraf edeyim, rahatlayayım istedim.
* Çok zaman anneliğe uygun olmadığımı, bu işi beceremediğimi, sanki yanlışlıkla anne oluverdiğimi düşünürüm.
* Doğumdan sonraki 1-2 ay çok kötü geçmişti. Bir daha asla normal hayatın içine karışamayacağımı zannedip depresyonun eşiğinden dönmüştüm.
* Defne'yi ilk gördüğümde hiç de öyle ulvi duygular, büyük aşk falan hissetmemiştim. İyi mi diye sorup dönmüştüm sadece. Sonra bunun için de vicdan azabı çektim tabi.
* Hiçbir zaman, ben kızımla yeniden doğdum, ben ondan önce bir hiçmişim gibi duygular hissetmedim.
* Çocuklarla oyun oynamayı oldum olası sevmezdim. Şimdi Defne'yle oynarken de bir süre sonra çoook sıkılmaya başlıyorum. Çok isterdim bugün kızımla oyundan oyuna atladık, bir eğlendik bir eğlendik yazmayı ama yok böyle birşey maalesef.
* Defne'yi hiçbir zaman saatle beslemedim, madde madde öğün listesi tutmadım, haftalık şunu bunu yedi yemedi diye düşünmedim. Sadece içimden geldiği şekilde dikkat ettim. Yapay yiyeceklerden uzak tuttum.
* Yaz günleri de dahil hiçbir zaman hergün banyo yaptırmadım. Hem çıkmak istememesi yüzünden oluşan krizlerden korktum, hem de o yıkama, hazırlama, giydirme tantanası zor geldi.
* İtiraf ediyorum, Defne'yle bütün bir günü evde yalnız geçiremeyeceğimi düşünüyorum ve bundan cidden korkuyorum. (Çalışan anne sendromu sanırım)
* Bütün gün evde çocuğuyla vakit geçiren anneleri gözümde çok büyütüyorum, asla onlar gibi bu işi beceremeyeceğimi düşünüyorum.
* Kendi odasında uyuma, bezi bırakma, kendi kendine yemek yeme, düzgün konuşma vb becerileri benim sayemde değil kendi çabası ve isteğiyle kazandığını düşünüyorum. Ben olmasam da her halükarda bunlar olurdu gibi geliyor.
* Kızım üzerinde fazla bir etkim olduğunu zannetmiyorum. O ne isterse nasıl isterse öyle yaşıyor sanki.
......Bu böyle uzar gider, annelerin itirafları bitmez. Son itirafım kızıma. Boncuğum geçen gece sen uyurken marketten aldığımız fondü setini denedik. Çikolatalı muz yedik. Ama zaten becerememişiz, sanırım sensiz denediğimiz için.
Kuzum benim, dün anneannesi sormuş bu ne diye. Biz onla köfte yiyoruz, bunlara köfteleri batırıp böyle ağzımıza götürüyoruz demiş. Kıyamaaaam:))
Bu arada yazıyı okuyup yazmak isteyen herkese gönderiyorum bu sobeyi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
bence kendine haksızlık ediyorsun ;)
YanıtlaSilCogu maddenin altına imza atasım geldi valla Füs :)) Banyo konusunda bişey diyemeyecegim ,İzmirin yazı pek sıcak gecer , Elada cok sık üstünü basını mok eden bir cocuk , mecburen sık sık yıkarız :)) Uzun uzun oynamayı bende hiç sevmiyorum , ne kötü:))
YanıtlaSilBende bazen keşke çalışsam diyorum. 7/24 çocukla evde olmak gerçekten çok sıkıcı...
YanıtlaSilAma kıyamam, köfteleri mi batırıp yiyormuş, canım benim yaa...Ama güzel uydurmuş :)
Öncelikle tebrik ederim keşke herkes senin gibi dürüst olsa ve böyle itiraf edebilse. Ama yine de bence kendine haksızlık etmişsin Füsun. Sen olmasan pek ala da böyle olmazdı eminim bundan.
YanıtlaSilFüsuncum,ellerine sağlık...Benim yakın çevreme dllendirdiğim şeyleri yazmışsın. Bir bunların hepsini yapan annelere hayret ederim, bir de "Biz kocamla aman da ne kadar sevgi böcüğüyüz, aman hiç tartışmayız. Hep aynı şeyleri düşünür hep aynı şeyleri söyleriz" diyen hanımlara...Var bende bir gariplik ama neyse...
YanıtlaSilYalnız değilsin yani... :)
EG
ben de bütün günü evde 2 çocuğuyla geçiren anneleri gözümde büyütüyorum. ayrıca ben de hergün banyo hiç yaptırmadım :) samimi itiraflardı, eline sağlık :)
YanıtlaSilevet oldukça samimi itiraflar.herkes bunları söyleyemz...ben evde bütün vaktini çocuguyla geçiren bir anneyim.bu zenginliği, güzelliği hiçbirşeye değişmem.kaçıramam bu güzel yılları,dünyada hiçbirşey bunun yerini tutamaz.ben dışarda olamam,onun yanında olmalıyım..buda tercih meselesi,yapamayanlarıda anlıyorum.
YanıtlaSildeniz:))
YanıtlaSilhayattocum izmirde yıkamayıp ne yapacaksın haklısın canım
emine sorma süper uydurukçu valla
tutenc fazla mı dürüst oldu ki, bana normal geldi aslında yazarken:)) çok sağol bir de
zupice sen de yazsana:)) dediklerinde de çok haklısın
anne kaleminden çok sağol, ee sen de yaz o zaman
selin hoşgeldin:) aman yanlış anlaşılmasın ben evde sıkılırım diye çalışmaya karar vermedim, çok isterdim en başından kızımı ben büyüteyim, o zaman korkmazdım sıkılmazdım alışırdım zaten, mecbur olduğum için çalışıyorum hoş seviyorum da ama kızımdan sıkıldığım için değil kesinlikle
deniz:))
YanıtlaSilhayattocum izmirde yıkamayıp ne yapacaksın haklısın canım
emine sorma süper uydurukçu valla
tutenc fazla mı dürüst oldu ki, bana normal geldi aslında yazarken:)) çok sağol bir de
zupice sen de yazsana:)) dediklerinde de çok haklısın
anne kaleminden çok sağol, ee sen de yaz o zaman
selin hoşgeldin:) aman yanlış anlaşılmasın ben evde sıkılırım diye çalışmaya karar vermedim, çok isterdim en başından kızımı ben büyüteyim, o zaman korkmazdım sıkılmazdım alışırdım zaten, mecbur olduğum için çalışıyorum hoş seviyorum da ama kızımdan sıkıldığım için değil kesinlikle
ben ikizler burcuyum iletisim burcu diye gecer degil mi. ama benim cocuklarla iletisimim nerdeyse hic yoktur. benim yanima hic bi cocuk sokulmaz. kocamin da yedi kat yabancinin hic gormedigi cocugu olsa bile kafasina binerler resmen..abartmiyorum adamin tepesinden zorla alirlar analari. simdi 2-3 gune dogum yapicam insallah. nasil olucak diye kara kara dusunuyorum. yazin bana cok yakin geldi. acaba ben de boyle mi hissedicem?
YanıtlaSilbanu hayırlı doğumlar:) hiç kara kara düşünme. bebeğini tabi ki çok sveeceksin ama hepimizin yapısı yaklaşımı farklı. ben de kızımı her anne gibi çok seviyoruz, uzun süre oyun oynamak istememem bunu düşündürtmesin. sen merak etme, rahat ol
YanıtlaSilSonunda gerçek duygularını gerçek hayatı sansürlemeden, insanlar ne düşünür demeden yazılan bir itiraf. Canı gönülden tebrik ederim. Net dünyasında o kadar çok bugün hopladık zıpladık cok eğlendik, ben şunu bunu öğrettim cocuguma, ben süper anneyim, daha mükemmeli yok anneyim diye yazan blog anneleri var ki artık onları okuma zahmetine bile girmiyorum.
YanıtlaSilOnların hayal dünyası bir süre sonra normal hayat olarak algılanılıyor ve sorunları olan anneler yada bir yerde artık bunalmış ve kendi hayatını geri isteyen anneler anormal olarak algılanıyor. Bu yüzden çogunlukla hiçbir anne cocuk blogu okumuyorum. Ayrıca sinirlendiğim şeylerin başında bir de garip bir şekilde aslında sırf cocuguna acılmış bir blog bir süre sonra izleyicileri arttıkca bilirkişi kesiliyorlar. Sanki onların yaptıkları en iyi onların söyledikleri en doğru olarak algılanıyor.
Neyse bu konu aslında o kadar cok uzayıp gidebilir ki :)
Polemiğe girmemek icin yazmıyordum kimseye ama bu yazı üzerine sadece gönlünüze dilinize yazınıza sağlık diyeceğim :)
Sevgiler
Sıla
sıla hoşgeldin:) hediye blogunu izliyordum zaten, bayılıyorum. söylediklerinde o kadar haklısın ki, hangi birine değineyim bilemedim. o bilirkişilik durumlarından sıtkım sıyrılmış vaziyetteyim zaten. anneliği en iyi ben bilirim size de öğretirim mantığı bana çok sahte ve itici geliyor. her daim hoplama zıplama sevgi böcüğü olma durumlarına ise inanasım gelmiyor. çocuk sahibi olmak çok inişli çıkışlı duyguları beraberinde getiriyor. her an her şeyi hissedebiliyor insan iyi kötü. velhasıl aynı düşünüyoruz:) sevgilerimle
YanıtlaSilhttp://ecenincereni.blogspot.com/2011/02/bu-bir-itiraftr.html
YanıtlaSilİtiraf ettim,rahatladım!
EG
aaaaa fondü setini sen çocuktan habersiz dene, işte olacakğı bu :P
YanıtlaSil