Böyle başladı, böyle bitti...

16 ay emzirdim Defne'yi. İlk zamanlar hiç ihtiyacımız olmamıştı biberona ama hamileyken bir heves almıştım şu miniminnacık, sevimli şeyi. Sanırım bütün hamilelerin ilk aldığı eşyalardan biri kendisi. Bakıp bakıp severdim o zamanlar. Şimdi de Defne'ye oyuncak oldu, bebeklerini besliyor onunla.

Ek gıdaya geçtiğimiz dönemde su içsin, ıhlamur içsin diye bir gayret alıştırdık biberona. Oysa ki o zamanlar Defne'ye bakan bakıcı teyzesi gayet de güzel bardakla içiriyor, verdiğim bibeonu kullanmıyordu. Aklı eren, 2-2,5 yaşını geçmiş çocukları bağlandıkları alışkanlıklarından vazgeçirme süreci beni hem korkutuyor hem üzüyor. Birkaç gün de olsa zor oluyor çünkü. Bu bıraktırma işi yüzünden biberona da alıştırmamayı tercih ederdim. Emzik emmedi, biberon da kullanmayabilirdi. Zaten temizliği, BPA sı derken, en güzeli hiç kullanmayıp kafanın rahat olması belki.

1 yaşına kadar, belki daha sonra da çok bağımlı olmadı biberona. Ama emzirmeyi bırakıp süte başladıktan sonra çok alıştı. Koca çocuğu biberon sevdalısı yaptık resmen. Ihlamurunu, pekmezli suyunu, sütünü, herşeyi biberonda istiyordu. Kolay geliyordu tabi. Gün içinde neyse de uykuya geçerken içmesi beni çok düşündürüyordu. Hem dişlerin temizliği, hem uyku yardımcısı olduğundan bıraktırmanın zorluğu vs vs. Birkaç kere deneyip sonuç da alamayınca iyice korktum. Doğumgününden birkaç gün sonra, çok fazla yoğurt yemesini bahane edip uyurken vermedim. Aslında hata ettim, önceden hazırlamam, yerine birşeyler koymam gerekliydi belki. Düşünemedim. O gün ağladı biraz. Biraz da anneannesinin varlığından yüz buldu. Onu odadan gönderince susuverdi. Bana süt getir, hemen getir demesi hala kulaklarımda:( Ondan sonraki günler bardakla ve pipetle içip yatışa geçti. Bir de yanımıza su alıp ağzını çalkalayıp bir bardağa tükürmesine izin veriyoruz, bunu çok seviyor. Ama genel olarak çok fazla süt talep etmiyor. Çoğu geceler içmeden uyuyor. Bu da hem gece işemesi hem de sütle ilgili hergün duyduğum olumsuz şeyler yüzünden benim işime geliyor.

Son içtiği biberon da fotoğraftaki büyük abi:)) Hepsini anı kutusunda saklayacağım.

3 yaşına 1 hafta kala gece bezini de tamamen bıraktı. Daha önce defalarca deneyip, hep geri dönmüştük. Bir de söz konusu çocuk olunca belli bir süre geçmeden emin olmamak gerektiğini bilmezmiş gibi her seferinde yazdım buraya. Ama bu sefer kesin oldu bu iş. 1 aya yaklaştı ve sadece 2 kaza var. O kadar da olacak artık.

Gerçekten büyüyor...

Not: Bir önceki postun yorumlarına uzun uzun cevap yazdım az önce ama yayınla dememle blogger yardım sayfasında buldum kendimi. Yorum yazamıyorum, yazdıklarım da boşa gitti, çok üzgünüm. Yorumların her biri çok değerli benim için. Nolur kusura bakmayın:(