Boğaziçi, bir hayalin gerçekleştiği yer...



Dayı, yenge ve Edoşun gelmesinden sebep anneannedeydik biz birkaç gündür. Bizi bu minik, ürkek kuş ve ondan da minicik miniminicik yumurtaları karşıladı. Annemin solan çiçeklerinin saksılarına yuva yapmış, kıpırdamadan yumurtalarının üstünde yatan bir kuş. onu ürkütmemek için camı bile usulca, azıcık açmaya çalıştık hep. Biz gelirken hala yatıyordu.

Sonra asıl misafir Edoş geldi. Kah oynadılar kah yoluştular. Onlar için de bizim için de oldukça zorlu zamanlar oldu aslında. İşin özeti 5 yetişkin 2 çocuğu idare edemedik sanırım ki Defne ayrı odalarda oynayıp kapıları kilitlerken Eda da sen gidince anneannen hep benimle oynayacak diye nispet yapıyordu. Umarım seneye daha iyi anlaşırlar.


Yıllardır beklediğim, istediğim, hayalini kurduğum birşeydi bu. Gerçek oldu bu Cuma. En çok da Senem ve eşi sayesinde belki de. Aylardır planlıyorduk. Hatta belki geçen yazdan. Ortak bir şey bulduğumuz günden beri bunu beraber yapmayı istiyorduk.
Yağmura, çakan şimşeklere rağmen Cuma gecesi Kardeş Türküler Konserindeydik. Topluluk sahneye çıktığı ilk dakikada başlayan ve gittikçe şiddetlenen yağmura rağmen yerimizden kıpırdamadık. Dağıtılan, çöp poşetinden hallice yağmurluklar içinde hem söyledik hem oynadık. Gözlerimden, yanaklarımdan aşağı süzülen yağmur damlalarıyla, sandaletlerin içinde ıslaklıktan bembeyaz olan ayaklarla, buruşan ellerle tamamladık konseri. Zor ama farklı oldu. Daha da kıymetlendi belki. Umarım seneye yağmur yağmaz:)


Konserden önce üniversiteyi de gezdik. Boğazın kenarında, harika bir manzarası olan, adeta ormanın içinde. Buram buram tarih kokuyor. Öğrenci olarak gidemesem de ziyaret edebilmek bile çok anlamlıydı benim için.








Öğretim üyelerinin dinlendikleri, yemek yedikleri Kennedy Lodge'da, lastik terliklerini çıkarmış çıplak ayaklarıyla koşan, kanepelerde yatıp bıdır bıdır konuşan Neva, günümüzün neşesiydi tabi.


Kuruyup, güzel bir uyku çekip, harika bir kalvaltı edip sonrasında gelen dostlarla içilen çayla ve şu lezzetli şeyle biten çook güzel bir zamandı...
Teşekküler.

9 yorum:

  1. güzel hatıralar biriktirmişsin gene canım.boğaziçinin içi ne kadar güzelmiş,o kapı tokmağına bittim özellikle.
    şule

    YanıtlaSil
  2. hayatimin 10 cok guzel yili gozlerimin onunden gecti bu yaziyla Fusun. hele bu kadar ozlemisken resimler ne iyi geldi bilemezsin tesekkurler

    YanıtlaSil
  3. fotoğraflar canlı gibi çok güzel, bayıldım...

    YanıtlaSil
  4. şule ben de her ayrıntıya bayıldım cidden. çok güzeldi

    gülçiin ne güzel:) orada mı okudun? ben de okulumla ilgili bir yazı görsem çok duygulanırdım eminim

    anne kaleminden çok sağol
    mutlu oldum:)

    YanıtlaSil
  5. Ben de Candan'ın bir konserini Açıkhava'da yağmur altında dinlemiştim, gerçekten ayrı bir keyfi olmuştu :) Bu arada fotoğraflar yine harika :)

    YanıtlaSil
  6. evet duygulaniyor insan Fusun ama iyi de geliyor cok sagol. Zaten uzakta olunca Izmirle, Istanbulla ilgili her yazi da duygulandiriyor insani :) ama iste iyi de geliyor bir yandan :)

    YanıtlaSil
  7. Yine gel,yine görüşelim füs.Fotolar süper buarada.öpüyorum çokça.

    YanıtlaSil
  8. Hoşgeldiniz. En kısa zamanda Defne hanım ı da bekliyoruz. Çimlerde koşsunlar bizim ufaklıklar hep beraber

    YanıtlaSil
  9. Fotograflari cok sevdim. Sizi hiiic mi hiic kiskanmadim:P Sevgiler.

    YanıtlaSil

Düşüncelerinizi görmeyi seviyorum.

Related Posts with Thumbnails