Deniz Kızı

Resmen ne yazacağımı bilemez haldeyim. Hiçbir kelimeyi yakıştıramıyorum ki, dün yaşadığım güzelliği anlatmaya. Başlık bile bulamadım...
Böyle insanların bu dünyada yaşadığını bilmek, dahası benim hayatımda olduklarını hissetmek yaşama sevincimi artırıyor benim. Düşünülmek, önemsenmek, görmediğin birisinin sevgisini hissetmek tarif edilmez bir duyguymuş. 30 yaşından sonra ne öğrendin diye sorsalar, işte bunu derim heralde.

Güzeller güzeli, şirinlik muskası Deniz ve tatlılıkta kızından aşağı kalmayan annesi bize bir süpriz hazırlamışlar ama ne süpriz.

Annem kargo geldi diye arayınca ve Demet ismini söyleyince çok şaşırdım, hiç beklemiyordum çünkü. Paket açmaya bayılırım, genelde bekleyin derim ama Defne de artık gelen kargoların çoğunun kendisine gönderildiğini anladığı için açmak istemiş, ben de açın o zaman dedim. Annem gelenleri saydı, say say bitiremedi daha doğrusu.

Bir de ayıcık var dedi bana:) Ben nerden bilebilirdim çok sevdiğim Diego'nun kardeşinin geldiğini. Diego Deniz'in köpeği. Bloglarını ilk keşfettiğimde sarılıp uyudukları fotoğrafı görmüş, çok sevmiştim. Hem Deniz'i hem Diego'yu. Eve gidip de oyuncağı görünce "Aaaa Diegooo" demişim birden. Bana gelmiş kadar sevindim.

Denizciğimin Mart ayını güzel gülüşüyle aydınlattığı takvimden de göndermiş Demet.
Bir anne kartı, bir de Deniz kartı eklemiş. Onlar ayrıca değerli zaten benim için. Yetmemiş bir de süveter koymuş Defne'ye.

Demetciğim, sana nasıl teşekkür edeyim, ne diyeyim, ne yazsam boş inan.
Dün bizi nasıl sevindirdin bilemezsin. Hediyeler çok güzel, bayıldık ama asıl önemlisi bizi düşünmen, önemsemen, bizim için emek harcaman.

İyi ki tanımışım seni ve aynı duyguları karşılıklı hissettiğimiz tüm blog arkadaşlarımı.