Biraz Defne Bir de Oyuncak

..

..
Geçen post fazlaca yakınmış olsam da bugünler de huysuz olduğu kadar da şeker gibi Defne. Fazlaca sevgisini belli etmeyen, göstermeyen, çok düşkün görünmeyen bir çocuk oldu şimdiye kadar. Bu ay ne olduysa seviyorumlar, öpeceğimler başladı. Geçenlerde bir sabah evden çıkmak için hazırlanırken "ben anneyi öpücem" diye geldi yanıma. Yanağımdan öptü şap diye ve "ben anneyi seviyom" diyerek gitti. Nasıl mutlu oldum, nasıl bulutlarda gezdim o gün anlatamam.

Bir de yanağımı sevmesi var ki içimin yağlarını eritiyor. Özellikle uykusu geldiğinde, mahsunlaştığı anlarda ya da gece uyandığında önce sıkı sıkı boynuma sarılıyor, sonra ayrılıp iki elini iki yanağıma yerleştiriyor. Elini yanağıma tam oturtmak ister gibi dikkatli davranıyor bir de. O yumuşacık avuçları yanaklarıma değdikçe ben mest oluyorum. Hareketlenmeye başladığından beri kucakta doğru düzgün durmadığından tadını çıkarıyorum şimdi bu hallerin.

Bazen de durup dururken kucağıma gelip "ben anneyi biraz sevcem" diyor ve yanaklarımı okşuyor yine. Bayılıyorum!

Konuşmaları çok komik oluyor bazen. Biraz ve birazcığı olur olmaz her cümleye sokuşturuyor zaten. Bazen başına, sonuna, ortaya heryere serpiştiriyor. "Ben biraz simit yicektim biraz" gibi. Bir de sadece var, çok popüler. "ben sadece yoğurt yicem sadece" Popüler kelimelerinden biri de madem. O zamanı çok kullanıyordu, bıraktı, şimdi madem zamanı. Bazen çok alakasız yerlere koyuyor, çok gülüyorum. Hatırlayamadım ama şimdi:)

İnsan çocuğu gözlemleyince daha iyi farkına varıyor sanırım kendisinin. O bazı kelimeleri böyle sıklıkla kullandıkça kendimde de farkediyorum aynı kelimeleri. Kullandıkça gözüme batıyor. O zamanı, mademi ben de çokça kullanıyorum, bir de oha var ki o çok fena. Kendimi engellemem lazım, çünkü Defne de durup dururken bazen tam da yerinde ağzı dolu dolu bir "hohha" yı patlatıveriyor.

Bu oyuncağı yeni yaptım. Alttaki topitop standı! Eve dönerken bakkalın önünde duruyordu, o an gözümde canlandı bu oyuncak, kaptım eve getirdim. O boncukları çöp şişlere tek tek silikonla yapıştırdım, gevşek olmasınlar diye. Çöp şişleri maket bıçağıyla tek tek kısalttım, devrilmesinler diye. Ve Defne bir kere bile oynamadı, çok üzülüyorum. Bir daha birşey yapmayacağım diyorum ama dayanabilir miyim bilmiyorum. Bazen döküyor, oynamasını geçtim toplasın istiyorum, onu da yapmıyor. Anne toplasın deyip iyice dağıtıyor. Biz karı koca bayağı topluyuzdur, evi pek dağıtmayız, doğduğundan beri gözünün önünde oyuncaklarını toplarız. Bu çocuk kime çekti bilmiyorum ki:))))
Ama cidden çok dağınık, odasını döküp saçıyor, hiçbir şeyle oynamıyor ve kesinlikle toplamıyor. İnadından yapıyor biraz da, topla kızım bak senin bunlar diyorum, sert sert toplamıcam, anne toplasın diyor. Öğrenir inşallah ne diyeyim:)

Ama gün geçtikçe daha şeker oluyor tüm yaşıtları gibi. Bu dönemler zor olduğu kadar güzel ve eğlenceli de.