Bizim balkon...

Bu ara balkondayız. Defne evini taşımıştı zaten biz de ona uyum sağlıyoruz. 2 gündür akşamlarımız balkonda geçiyor. Önceki gün harika bir mehtap vardı mesela. Tam karşımızdaki dağların arkasından yavaş yavaş yükselmesini izledik üçümüz. O açık, bulutsuz havada, geniş haresiyle müthiş bir görüntüydü. Ayın yükselmesini gören Defne odasına koşup yavru tilki ve baba tilkinin başbaşa mehtabı izledikleri kitabını getirdi. Ne çabuk ne kolay bağlantılar kuruyor bu ara. Çok ama çok şaşırtıyor beni.
Dün akşam yine balkonda Burcuların bize geldiği gün açtığımız, normalde çok da kullanmadığımız kapıyı açtık. Bana baktı ve Burcu Teyzeyle Ada bize gelmişti dedi. (Ayaza Ada diyor hala inatla.) Balkona oturmuştuk, bebek içerde yatmıştı, kayısı yemiştik, bir de erik yemiştik dedi. 2 hafta önce oldu bu olay. Eşimle birbirimize baktık şaşkınlıkla. Unutmuyor, yeri gelince pat diye çıkarıyor önümze.

İlk fotoğraftaki sıra sıra çiçekler balkona neşe verdi. Demiştim ya balkona renkli bir iki saksı içine minik çiçekler dikmek istiyorum diye... Hoş ben dikmedim, hazıra kondum yine. Annem sağolsun, dikmiş evine koymuş. Görünce bayıldım, kaptım getirdim.

Piyona benzeyenler mıknatıs. Çok ucuz ve çok renkliler diye almıştım:)

Çiçeklere bayılıyor Defne. Dışarı çıktığımızda mutlaka iki eline de çiçek istiyor. Bugün dağa doğru gittik, bunları bulduk. Yıldız gibi, çok güzel. Eve kadar getirdi ikisini, bardağa koyduk, seyrine baktı.

Balkondaki saksıları da kucaklayıp duruyor. Bir oraya bir buraya taşıyor, su veriyor. Pek seviyor, zarar vermiyor. Saksıdakilerin koparılmayacağını biliyor sanırım, söylemedik de.